Sveti Kornilije bio je rimski vojni starešina – stotnik, što znači da je predvodio oko stotinu vojnika u Kesariji primorskoj, u vreme kada se tek oblikovala prva hrišćanska Crkva. Iako je poticao iz paganske sredine, bio je pravedan, bogobojažljiv i milosrdan čovek. Verovao je u jedinog Boga i redovno se molio, iako još nije bio kršten u hrišćanskoj veri.
Kasnije je postavljen za episkopa i, prema predanju, širio je Jevanđelje u Kesariji i okolnim mestima. Stradao je zbog svoje vere u Hrista i preminuo mučeničkom, ali mirnom i svetom smrću. Crkva ga ubraja među apostole iz reda Sedamdesetorice i pamti kao jednog od prvih misionara hrišćanstva.
Običaji u Srbiji
Sveti Kornilije se naročito poštuje u pojedinim krajevima Srbije, naročito među poljoprivrednicima, jer se njegov dan obeležava u vreme jesenje setve.
Vernici ga smatraju zaštitnikom onih koji teže da žive pravedno i u veri, iako u njoj nisu rođeni.
U istočnoj Srbiji postoji verovanje da štiti od groma i oluja, što se povezuje s njegovim vojnim poreklom i „zapovedničkom snagom“.
U nekim selima Pomoravlja postoji običaj da se upravo na ovaj praznik započinju novi poduhvati – bilo da je reč o poslu, gradnji ili setvi – jer se Sveti Kornilije doživljava kao onaj koji je bio „prvi u nečemu“.
Na ovaj dan se ne priliči lagati ili osuđivati druge, jer se Sveti Kornilije smatra simbolom pravednosti i istine.